به نقل از «ایرنا»

سرزمین ناخوشی‌هایی که خیال تمام شدن ندارند

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۷۸۹۳

به گزارش ایرنا، سردشت هنوز با رنج‌ها و دردها دست و پنجه نرم می‌کند و با هزاران زخم باز لبخند می‌زند و سحرگاهان باز دوباره سرود زندگی سر می دهد؛ اما روزها که می‌گذرد تقویم که ورق می‌خورد و ‌هفتم تیر در صفحه تقویم رونمایی می کند، بغضی سنگین گلوی سردشت را می گیرد و ‌او ‌تا دلت بخواهد اشک می ریزد بر زنان ومردان وکودکانی که بی گناه سر برخاک نهادند و ‌گاز خردل و بمب های شیمیایی فرصت زتدگی را از آنان گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروز یادآور هولناک ترین جنایت تاریخ است؛ جنایتی که از بمباران اتمی هیروشیما هم گوی سبقت را ربود و هنوز حق این مردم مظلوم در مجامع بین المللی احیا نشده و هنوز جانبازان شیمیایی از چشم دادگاه های بین المللی پنهان مانده اند و ‌نمی‌خواهند حاصل جنایت خود را ببینند.

اگر سری به کوچه پس کوچه های سردشت بزنی و ‌درب خانه یک یک جانبازان شیمیایی را به صدا درآوری، پای صحبتشان که بنشینی، هزاران رنج را برایت حکایت خواهند کرد.

این ‌بار نشد عازم این شهر رنج کشیده شوم و از طریق یکی از جانبازان شیمیایی با بانو و دختری که قربانی بمب های خردلی و شیمیایی شده اند، تلفنی صحبت کردم؛ مادر نخواست نامش گفته شود اما از آن روز و از روزهایی که می گذارند گفت.

او گفت که چگونه‌ ساعت چهار و نیم هفتم تیر بی‌آنکه بدانند فصل خزان رسید و کودک و بزرگ روی هم تلنبار شدند.

این بانوی پیر ادامه می دهد که اتفاق ناگهان افتاد و پس از آن نفس ها در سینه حبس شده بود و سوزش و استفزاغ بود که امان نمی داد؛ نمی توانستیم بر سر بالین کودکان و همسرانمان برسیم، نمی دانستیم به درمانگاه برویم یا جلوی چشممان کودک در بغل مادر جان بدهد، کسی از کسی خبر نداشت درد بود که از آسمان باریده بود.

بانوی جانباز شیمیایی سردشتی اضافه می کند که نمی توانم لباس مورد علاقه ام را بپوشم، بدنم هنوز اذیت می شود گویی تاول ها و زخم‌ها هنوز برجا مانده‌اند؛ فقط لباس خیلی معمولی می پوشم بدنم می سوزد اینجا اگر بودید داروها و رد تاول ها را نشانت می دادم.

این بانوی جانباز قبل از اینکه با دخترش صحبت کنم، می گوید: دردمان یکی نیست آنچه بیشتر آزارمان می دهداثر گذاشتن بمب های شیمیایی بر روی کودکانمان است؛ آخر به چه گناهی باید رنج بکشد؟

وی می گوید: تاثیر بمب های شیمیایی هنوز از بین نرفته است و اگر بگویم هر روز اثری می گذارد، بیراه نگفته ام.

این بانوی جانباز شیمیایی ادامه می دهد: بسیاری از جانبازان شیمیایی به واسطه تاثیرات این بمب کمتر عمر می کنند و وقتی می روند، دوباره داغ دلمان تازه تر می شود.

صحبتم‌ را با دختر این بانو «نشتیمان» ادامه می دهم؛ نشتیمان آن موقع نبوده اما از مادرش شنیده چه بر سر شهرش گذشته او از ردپای تاول های چرکین می گوید و ‌با اندوه اظهار می دارد: کسی نمی‌داند این شهر و جانبازان شیمیایی هنوز درد می کشند؛ منکر زحمات مسوولان نیستیم اما به کمک‌بیشتری نیازمندیم، من چون فرزند یک مادر شیمیایی هستم‌ من هم‌آسیب دیده ام نه امروز بلکه قبل از به دنیا آمدن امروز ریه هایم و بدنم اذیت می کنند؛ چون میراث دار رنج مادر شیمیایی هستم و البته خیلی از پسرها و بچه ها هم‌ در شرایط من هستند .

نشتیمان ادامه می دهد: برای درک درد جانبازان شیمیایی باید چندصباحی کنار آنها و ‌با آنها زندگی کرد؛ مادرم چند کیسه دارو دارد و باید مصرف کند تا سرپا بایستد و پدرم در شرایط دیگری که ساعت ها باید در موردش حرف زد او نیاز به مراقبت دارد و رفت وآمد به تهران و مرکز استان برایش خیلی سخت است اما با تمام این سختی ها همین مسیر سردشت - ارومیه را برای مداوا و کارهای درمانی عازم ارومیه می شود و ‌با تنی زخمی سختی راه را به جان می خرد.

وی می‌افزاید: کاش سردشت صاحب یک بیمارستان مجهز می شد؛ می دانید چند سال از آن حادثه می گذرد کاش به قول ها عمل می شد.

وی ادامه می دهد: هفتم تیر تاول های سردشت را به رخ جهانیان می کشد و پرده از جنایتی هولناک بر می دارد.

به گزارش ایرنا، یکی از غیرانسانی ترین اقدام‌های نظامی رژیم بعث در جنگ تحمیلی استفاده از سلاح کشتار جمعی به ویژه سلاح شیمیایی بود؛ در یکی از این حمله‌ها نیروی هوایی عراق در هفتم تیر ۱۳۶۶ با استفاده از سلاح شیمیایی در چهار منطقه کردنشین سردشت از توابع آذربایجان غربی، هزاران مصدوم بر جای گذاشت تا از شهری که ۱۲ هزار تن جمعیت داشت، طبق آمار رسمی هشت هزار و ۲۵ تن مصدوم و ۱۳۰ تن در همان دقایق نخستین شهید شدند.

در چنین شرایطی که این اتفاق غیرانسانی علیه مردم ایران به وقوع پیوست، مثل همیشه آنهایی که دم از حقوق بشر می‌زدند، نه تنها این حرکت غیرانسانی رژیم بعث را محکوم نکردند بلکه تا جایی که می‌توانستند از کمک به این رژیم فروگذاری نکردند و حتی رسانه‌های آنها هم واکنش چندانی نست به این موضوع از خود نشان ندادند.

استان‌ها آذربایجان غربی ۰ نفر شهین غریب بیدادرس برچسب‌ها بمباران شیمیایی سردشت آذربایجان غربی سالگرد بمباران شیمیایی سردشت ارومیه بیمارستان شهدای هفت تیر حقوق بشر آمریکایی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: بمباران شیمیایی سردشت آذربایجان غربی سالگرد بمباران شیمیایی سردشت ارومیه حقوق بشر آمریکایی بمباران شیمیایی سردشت آذربایجان غربی سالگرد بمباران شیمیایی سردشت ارومیه حقوق بشر آمریکایی جانبازان شیمیایی ادامه می دهد هفتم تیر تاول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۷۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستگیری 5 نفر دیگر از اعضای شورای شهر سردشت

 رییس کل دادگستری آذربایجان‌غربی گفت: پنج نفر دیگر از اعضای شورای شهر سردشت به اتهام رشوه دستگیر شدند.

به گزارش ایرنا از روابط عمومی دادگستری آذربایجان‌غربی، ناصر عتباتی یکشنبه شب در این خصوص اظهار کرد: طبق دستورات قضایی صادره به اداره اطلاعات و هماهنگی های انجام شده و همچنین با انجام کار دقیق اطلاعاتی پنج نفر دیگر از اعضای شورای شهر سردشت به اتهام اخذ رشوه دستگیر و تحت قرار بازپرس رسیدگی کننده قرار گرفتند.

وی اضافه کرد: پیش از این نیز، یک نفر از اعضای شورای شهر به همراه رییس یکی از ادارات تابعه شهرداری سردشت دستگیر شده بودند.

کانال عصر ایران در تلگرام